Witajcie motylki

Magga

Cześć. Mam 21 lat. Ja niestety nie jestem jedną z Was. Nie można nazwać mnie motylkiem, raczej upadłą, obrzydliwą glizdą. Próbowałam wszystkich diet, zawsze kończy się tak samo. Pękam.
Chciałabym być jedną z Was. Chciałabym znienawidzić jedzenie a pokochać głód.
Póki co borykam się z bulimią. Mam napady wilczego głodu a wtedy nic mnie nie powstrzyma. Ale nie.. nie jem byle czego. Rodzice mówią o mnie że jestem rozpieszczoną lalunią. Chlebek tylko pszenny, dzisiejszy i chrupiący, masełko tylko prawdziwe, wszytko co mam zjeść musi spełniać najwyższe standardy dobrego smaku i dawać mi ogromną przyjemność. Jem kiedy jestem sama, delektuję się, przeżywam coś na kształt orgazmu. Potem wyrzuty sumienia, rzyganko i przeczyszczanko.
Kiedyś moje napady były niezwykłą rzadkością, nie lubię wymiotować i poza tym mieszkam z rodzicami i nie mam warunków do takich akcji. Robiłam to co 2, 3 miesiące. Ostatnio sięgłam dna. Poszłam na osiedlową melinę gdzie nocami piją menele i tam sobie ulzyłam. Nikt mnie nie zobaczył. Potem katowałam się 4 godziny na siłowni, godzina sauny i 4 litry wody. To była kara za całą miskę sałątki makaronowej, paczkę chipsow, ciasto i czekoladę.
Chcę być jedną z Was. Chcę być czysta, idealna. Pomóżcie mi Sad

GothicGirl

Nie martw się, każdy ma chwile zwątpienia, ale musisz mieć silną wolę! Mi nieraz pomaga, gdy mam ochotę coś zeżreć patrzenie na zdjęcia chudych, ładnych modelek, a potem myślę, jak bardzo się od nich oddalam, kiedy to jem. Życzę powodzenia, dasz radę!